پوکی استخوان
ارتوپدی

پوکی استخوان

پوکی استخوان

پوکی استخوان باعث ضعیف شدن و شکنندگی استخوان‌ها می‌شود، به قدری شکننده است که زمین خوردن یا حتی فشارهای خفیف مانند خم شدن یا سرفه می‌تواند باعث شکستگی شود. شکستگی‌های مربوط به پوکی استخوان معمولاً در مفصل ران، مچ دست یا ستون فقرات رخ می‌دهد.

استخوان بافت زنده‌ای است که دائماً در حال شکسته شدن و جایگزینی است. پوکی استخوان زمانی اتفاق می‌افتد که ایجاد استخوان جدید با از دست دادن استخوان قدیمی هماهنگ نشود.

پوکی استخوان مردان و زنان از هر نژاد را درگیر می‌کند. اما زنان سفیدپوست و آسیایی به ویژه زنان مسن که یائسه شده‌اند بیشتر در معرض خطر هستند. داروها، رژیم غذایی سالم و ورزش‌های تحمل کننده وزن می‌توانند به جلوگیری از تحلیل رفتن استخوان یا تقویت استخوان‌های ضعیف بدن کمک کنند.

علائمی که بهتر است آن‌ها را جدی بگیرید

به طور معمول هیچ علائمی در مراحل اولیه از دست دادن استخوان وجود ندارد. اما هنگامی که استخوان‌ها توسط پوکی استخوان ضعیف شدند، ممکن است علائم و نشانه‌هایی داشته باشید که شامل موارد زیر است:

  • کمردرد، ناشی از شکستگی یا ریزش مهره
  • از دست دادن قد با گذشت زمان
  • یک حالت خمیده
  • استخوانی که خیلی راحتتر از حد انتظار می‌شکند

چه موقع به پزشک مراجعه کنیم

اگر یائسگی زودرس را پشت سر گذاشتید یا چندین ماه کورتیکواستروئید مصرف کردید یا هر یک از والدینتان شکستگی مفصل ران داشتید، بهتر است با پزشک خود در مورد پوکی استخوان صحبت کنید.

علت پوکی استخوان

پوکی استخوان جعبه محاوره‌ای باز شده استخوان را ضعیف می‌کند.

استخوان‌ها در حالت تجدید مداوم قرار دارند. استخوان جدید ساخته می‌شود و استخوان قدیمی شکسته می‌شود.

وقتی جوان هستید، بدن سریع‌تر از تجزیه استخوان قدیمی و افزایش توده استخوان، استخوان جدید ایجاد می‌کند. بعد از اوایل دهه 20 این روند کند می‌شود و بیشتر افراد در سن 30 سالگی به اوج توده استخوانی می‌رسند. با افزایش سن، توده استخوانی با سرعت بیشتری از آنچه ایجاد شده از بین می‌رود.

احتمال ابتلا به پوکی استخوان تا حدودی به میزان توده استخوانی در جوانی بستگی دارد. اوج استخوان تا حدودی به ارث می‌رسد و همچنین براساس گروه ژنتیکی متفاوت است. هرچه اوج توده استخوان بیشتر باشد، استخوان بیشتری دارید و با افزایش سن احتمال پوکی استخوان کمتر می‌شود.

عوامل خطرناک که باعث پوکی استخوان می‌شود

تعدادی از عوامل می‌توانند احتمال ابتلا به پوکی استخوان را افزایش دهند. از جمله سن، نژاد، انتخاب سبک زندگی و شرایط پزشکی و روش‌های درمانی.

عوامل خطرات غیرقابل تغییر

برخی از عوامل خطر پوکی استخوان از کنترل شما خارج هستند، از جمله:

جنسیت. زنان بیش از مردان به پوکی استخوان مبتلا می‌شوند.

سن. هرچه سن بالاتر می‌رود، خطر پوکی استخوان بیشتر می‌شود.

سابقه خانوادگی. داشتن یک پدر و مادر یا خواهر یا برادر مبتلا به پوکی استخوان را در معرض خطر بیشتری قرار می‌دهد، به خصوص اگر مادر یا پدر از ناحیه ران شکستگی داشته باشند.

سطح هورمون. پوکی استخوان بیشتر در افرادی دیده می‌شود که هورمون‌های خاصی در بدنشان زیاد یا خیلی کم باشد.

هورمون‌های جنسی. کاهش سطح هورمون جنسی باعث ضعیف شدن استخوان می‌شود.

کاهش سطح استروژن. در زنان در یائسگی یکی از قوی‌ترین عوامل خطر ابتلا به پوکی استخوان است.

مردان با افزایش سن به تدریج سطح تستوسترون را کاهش می‌دهند. درمان‌های سرطان پروستات که باعث کاهش سطح تستوسترون در مردان می‌شود و درمان‌های سرطان پستان که میزان استروژن را در زنان کاهش می‌دهد، احتمالاً باعث تسریع در تحلیل رفتن استخوان می‌شود.

مشکلات تیروئید. هورمون تیروئید بیش از حد می‌تواند باعث از دست دادن استخوان شود. اگر تیروئید بیش از حد فعال باشد یا اگر بیش از حد داروی هورمون تیروئید برای درمان تیروئید کم کار مصرف کنید، این اتفاق می‌افتد.

غدد دیگر پوکی استخوان همچنین با بیش فعالی پاراتیروئید و غدد فوق کلیوی ارتباط دارد.

رژیم غذایی غلط

پوکی استخوان به احتمال زیاد در افرادی رخ می‌دهد که:

مصرف کم کلسیم. کمبود کلسیم در طول زندگی در ایجاد پوکی استخوان نقش دارد. مصرف کم کلسیم باعث کاهش تراکم استخوان، از بین رفتن زودرس استخوان و افزایش خطر شکستگی می‌شود.

اختلالات اشتها. محدودیت شدید در مصرف غذا و کمبود وزن باعث ضعیف شدن استخوان در مردان و زنان می‌شود.

جراحی دستگاه گوارش. جراحی برای کاهش اندازه معده یا از بین بردن بخشی از روده، میزان سطح موجود برای جذب مواد مغذی از جمله کلسیم را محدود می‌کند. این جراحی‌ها شامل مواردی است که در کاهش وزن و سایر اختلالات دستگاه گوارش کمک می‌کند.

استروئیدها و سایر داروها

استفاده طولانی مدت از داروهای کورتون خوراکی یا تزریقی، مانند پردنیزون و کورتیزون، در روند بازسازی استخوان تداخل ایجاد می‌کند. پوکی استخوان همچنین با داروهایی که برای مقابله یا پیشگیری استفاده می‌شود در ارتباط است:

  • تشنج
  • ریفلاکس معده
  • سرطان
  • رد پیوند

شرایط پزشکی

خطر پوکی استخوان در افرادی که مشکلات پزشکی خاصی دارند بیشتر است، از جمله:

  • بیماری سلیاک
  • بیماری التهابی روده
  • بیماری کلیه یا کبد
  • سرطان
  • لوپوس
  • مولتیپل میلوما
  • روماتیسم مفصلی

انتخاب‌های سبک زندگی

برخی از عادت‌های اشتباه می‌توانند خطر پوکی استخوان را افزایش دهند. عادت‌های اشتباه عبارتند از:

شیوه زندگی کم تحرک. خطر ابتلا به پوکی استخوان در افرادی که زمان زیادی را به نشستن می‌گذرانند بیشتر از افرادی است که تحرک بیشتری دارند. هرگونه ورزش تحمل کننده وزن و فعالیت‌هایی که باعث ایجاد تعادل و استقرار خوب بدن می‌شود برای استخوان مفید است. راه رفتن، دویدن، پریدن، رقصیدن و وزنه برداری بسیار مفید به نظر می‌رسد.

مصرف بیش از حد الکل. مصرف منظم بیش از دو نوشیدنی الکلی در روز خطر پوکی استخوان را افزایش می‌دهد.

مصرف دخانیات. نقش دقیق توتون در پوکی استخوان مشخص نیست، اما نشان داده شده است که استفاده از تنباکو به ضعف استخوان‌ها کمک می‌کند.

عوارض شکستگی استخوان

شکستگی استخوان، به ویژه در ستون فقرات یا مفصل ران، جدی‌ترین عوارض پوکی استخوان است. شکستگی لگن اغلب ناشی از زمین خوردن است و می‌تواند منجر به ناتوانی و حتی افزایش خطر از دست دادن زندگی در اولین سال پس از آسیب شود.

در بعضی موارد، حتی اگر زمین نخورده باشید، شکستگی ستون فقرات نیز ممکن است رخ دهد. استخوان‌هایی که ستون فقرات (مهره‌ها) را تشکیل می‌دهند می‌توانند تا حد مچاله شدن ضعیف شوند، که می‌تواند منجر به کمر درد، از دست دادن قد و حالت خمیده به جلو شود.

جلوگیری از پوکی استخوان

تغذیه مناسب و ورزش منظم برای سلامت استخوان‌ها در طول زندگی ضروری است.

مصرف پروتئین. پروتئین یکی از عناصر سازنده استخوان است. با این حال، شواهد متناقضی در مورد تأثیر مصرف پروتئین بر تراکم استخوان وجود دارد.

بیشتر افراد پروتئین زیادی در رژیم‌های غذایی خود دارند، اما برخی از آنها اینگونه نیستند. گیاهخواران اگر عمدا به دنبال منابع مناسبی مانند سویا، آجیل، حبوبات، دانه‌های گیاه و لبنیات و تخم مرغ برای گیاهخواران باشند، می‌توانند پروتئین کافی در رژیم غذایی دریافت کنند.

افراد مسن به دلایل مختلف ممکن است پروتئین کمتری مصرف کنند. اگر فکر می‌کنید پروتئین کافی دریافت نمی‌کنید، از پزشک خود بپرسید که آیا مصرف مکمل یک گزینه است یا خیر.

وزن بدن. کمبود وزن احتمال از دست رفتن استخوان و شکستگی را افزایش می‌دهد. در حال حاضر وزن اضافی شناخته شده است که خطر شکستگی در بازو و مچ دست را افزایش می‌دهد. به همین ترتیب، حفظ وزن مناسب بدن برای استخوان‌ها مفید است همانطور که برای سلامتی به طور کلی مفید است.

کلسیم. زنان و مردان بین 18 تا 50 سال روزانه به 1000 میلی گرم کلسیم نیاز دارند. این مقدار روزانه با رسیدن 50 سالگی زنان و 70 سالگی به 1200 میلی گرم افزایش می‌یابد.

منابع خوب کلسیم

  • محصولات لبنی کم چرب
  • سبزیجات برگ سبز تیره
  • ماهی قزل آلا یا ماهی ساردین کنسرو شده با استخوان
  • محصولات سویا ، مانند توفو
  • غلات و آب پرتقال غنی شده با کلسیم

اگر دریافت کلسیم کافی از رژیم غذایی دشوار است، مصرف مکمل‌های کلسیم را در نظر بگیرید. با این حال، کلسیم بیش از حد با سنگ کلیه ارتباط دارد. اگرچه هنوز مشخص نیست، اما برخی از متخصصان معتقدند که کلسیم زیاد به ویژه در مکمل‌ها می‌تواند خطر بیماری قلبی را افزایش دهد.

بخش بهداشت و پزشکی آکادمی‌های ملی علوم، مهندسی و پزشکی (پیش از این انستیتوی پزشکی) توصیه می‌کند کل دریافت کلسیم، از مکمل‌ها و رژیم غذایی به همراه، برای افراد بالای 50 سال نباید بیش از 2000 میلی گرم در روز باشد.

ویتامین D

ویتامین D توانایی جذب کلسیم در بدن را بهبود می‌بخشد و سلامت استخوان را از راه‌های دیگر بهبود می‌بخشد. افراد می‌توانند مقداری از ویتامین D خود را از نور خورشید دریافت کنند.

برای دریافت ویتامین D کافی برای حفظ سلامت استخوان، توصیه می‌شود بزرگسالان 51 تا 70 ساله 600 واحد بین المللی (IU) و 800 IU روزانه پس از 70 سالگی از طریق غذا یا مکمل دریافت کنند.

افرادی که منابع دیگری از ویتامین D ندارند و به خصوص در معرض آفتاب محدود هستند ممکن است به مکمل نیاز داشته باشند. بیشتر محصولات مولتی ویتامین بین 600 تا 800 IU ویتامین D دارند. حداکثر 4000 IU ویتامین D در روز برای بیشتر افراد بی‌خطر است.

ورزش

ورزش می‌تواند در ساختن استخوان‌های قوی کمک کند. ورزش مهم نیست که از چه زمانی شروع کنید، استخوان‌های شما سود می‌برند، اما اگر در جوانی ورزش منظم را شروع کرده و در طول زندگی به ورزش ادامه دهید، بیشترین سود را خواهید داشت.

تمرینات قدرتی به تقویت عضلات و استخوان‌های بازو و ستون فقرات فوقانی کمک می‌کند. تمرینات تحمل وزن – مانند پیاده روی، آهسته دویدن، بالا رفتن از پله، پرش از طناب، اسکی و ورزش‌های تولید ضربه – عمدتا بر استخوان‌های پاها، باسن و پایین ستون فقرات تأثیر می‌گذارد. تمرینات تعادلی مانند تای چی می‌تواند خطر سقوط را کاهش دهد، خصوصاً با افزایش سن.

برای کسب اطلاعات بیشتر و خرید محصولات و تجهیزات پزشکی و دندان پزشکی می توانید به سایت آرشیدا طب و یا اینستاگرام مجموعه مراجعه فرمایید.

نظر خود را بیان کنید :