آشنایی با زگیل تناسلی و ویرووس (HPV)
زگیل‌های تناسلی یک عفونت منتقله از راه مقاربتی است که در اثر انواع خاصی از ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می‌شود. آنها به طور کلی رنگ صورتی دارند و در سطح پوست نمایان میشوند. معمولاً علائم کمی ایجاد می‌کنند، اما گاهی اوقات می‌توانند دردناک باشند. معمولاً یک تا هشت ماه پس از مواجهه ظاهر میشوند. زگیل به راحتی شناخته شده‌ترین عفونت HPV دستگاه تناسلی است.
راه‌های تشخیص زگیل تناسلی
زگیل تناسلی اغلب از نظر ظاهری تشخیص داده میشوند. گاهی اوقات ممکن است نمونه برداری انجام شود.
برای خانم‌ها، انجام معاینات منظم لگن و آزمایش پاپ مهم است، که می تواند به تشخیص تغییرات واژن و دهانه رحم ناشی از زگیل‌های تناسلی یا علائم اولیه سرطان دهانه رحم کمک کند.
در طی آزمایش پاپ، پزشک از دستگاهی به نام اسپکولوم برای باز نگه داشتن واژن و دیدن محل عبور واژن و رحم (دهانه رحم) استفاده می‌کند. سپس وی با استفاده از ابزاری با دسته بلند نمونه کوچکی از سلول‌ها را از دهانه رحم جمع می‌کند. سلول‌ها با میکروسکوپ از نظر ناهنجاری بررسی میشوند.
فقط چند نوع HPV دستگاه تناسلی با سرطان دهانه رحم ارتباط دارند. نمونه‌ای از سلول‌های دهانه رحم، که در طی آزمایش پاپ آزمایش گرفته شده است، می‌تواند برای این گونه‌های HPV سرطان‌زا آزمایش شود.
این تست به طور کلی برای خانم‌های 30 سال به بالا اختصاص داده شده است. برای زنان جوان به همان اندازه مفید نیست. زیرا برای آنها HPV معمولاً بدون درمان از بین می‌رود.
نمونه برداری از سلول‌های دهانه رحم
اگر زگیل تناسلی ناراحتی ایجاد نکند، ممکن است نیازی به درمان نداشته باشد. اما اگر خارش، سوزش و درد دارید و یا نگران انتشار عفونت هستید، پزشک می‌تواند کمک کند تا با استفاده از داروها یا جراحی شیوع بیماری را پاک کنید.
با این حال، زگیل‌ها اغلب پس از درمان برمی گردند. هیچ درمانی برای خود ویروس وجود ندارد.
درمان زگیل تناسلی که می‌تواند مستقیماً روی پوست اعمال شود شامل موارد زیر است:
کرم آلدارا، زایکلارا توانایی سیستم ایمنی بدن را در مبارزه با زگیل‌های تناسلی تقویت می‌کند. وقتی کرم روی سطح پوست است از تماس جنسی خودداری کنید. ممکن است کاندوم و دیافراگم را ضعیف کرده و پوست همسرتان را تحریک کند.
یکی از عوارض احتمالی آن قرمزی پوست است. سایر عوارض جانبی ممکن است شامل تاول، بدن درد، سرفه، بثورات و خستگی باشد.
پودوفیلین و پودوفیلوکس (کندیلوکس). پودوفیلین یک رزین گیاهی است که بافت زگیل تناسلی را از بین می‌برد. پزشک از این محلول استفاده می‌کند. Podofilox حاوی همان ترکیب فعال است، اما می‌توانید آن را در خانه استفاده کنید.
هرگز از پودوفیلوکس به صورت داخلی استفاده نکنید. علاوه بر این، این دارو برای استفاده در دوران بارداری توصیه نمی‌شود. عوارض جانبی می‌تواند شامل تحریک خفیف پوست، زخم یا درد باشد.
اسید تری کلرواستیک. این روش درمانی شیمیایی زگیل‌های دستگاه تناسلی را می‌سوزاند و می‌تواند برای زگیل‌های داخلی مورد استفاده قرار گیرد. عوارض جانبی می‌تواند شامل تحریک خفیف پوست، زخم یا درد باشد.
Sinecatechins (Veregen). این کرم برای درمان زگیل و زگیل‌های دستگاه تناسلی خارجی در داخل کانال مقعدی یا اطراف آن استفاده می‌شود. عوارض جانبی مانند قرمز شدن پوست، خارش یا سوزش و درد اغلب خفیف است.
سعی نکنید زگیل‌های تناسلی را با داروهای ضد زگیل بدون نسخه خریداری کنید. این داروها برای استفاده در ناحیه تناسلی در نظر گرفته نشده اند.
عمل جراحی
ممکن است برای برداشتن زگیل‌های بزرگتر، زگیل‌هایی که به داروها جواب نمی‌دهند یا در صورت بارداری، زگیل‌هایی که ممکن است در حین زایمان نوزاد در معرض آن قرار گیرد، به جراحی نیاز داشته باشید.
آشنایی با انواع جراحی‌های زگیل تناسلی
انجماد با نیتروژن مایع (سرما درمانی). انجماد با ایجاد تاول در اطراف زگیل کار می‌کند. با بهبود پوست، ضایعات ضعیف میشوند و باعث میشوند پوست جدیدی ظاهر شود. ممکن است لازم باشد درمان را تکرار کنید. عوارض اصلی شامل درد و تورم است.
برق کشی. در این روش از جریان الکتریکی برای سوختن زگیل استفاده می‌شود. بعد از عمل ممکن است مقداری درد و تورم داشته باشید.
برداشتن جراحی. پزشک ممکن است از ابزار خاصی برای قطع زگیل استفاده کند. برای این روش درمانی به بی‌حسی موضعی یا عمومی نیاز دارید و ممکن است بعد از آن درد داشته باشید.
درمان‌های لیزری. این روش، که از یک پرتوی شدید نور استفاده می‌شود، می‌تواند گران باشد و معمولاً فقط برای زگیل‌های وسیع و مقاوم به درمان اختصاص دارد. عوارض جانبی می‌تواند شامل زخم و درد باشد.
برای کسب اطلاعات بیشتر و خرید محصولات و تجهیزات پزشکی و دندان پزشکی می توانید به سایت آرشیدا طب و یا اینستاگرام مجموعه مراجعه فرمایید.
